دوره تحلیلگر حرفه ای بورس

«فرخد تولیپوف»: سازمان همکاری شانگهای می تواند سهم مهم و ملموس خود را در کاهش مناقشات با تقویت صلح و امنیت در منطقه ایفا کند.

سازمان شانگهای؛ الگویی از همکاری موفق منطقه ای

سازمان همکاری شانگهای همکاری و امنیت گسترده ای را بر اساس منافع مشترک و قوانین بین المللی ترویج می کند.

بازار؛ گروه بین الملل: سازمان همکاری شانگهای، سازمانی بین ‌دولتی است که در سال ۲۰۰۱ با هدف همکاری‌های چند جانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان تشکیل شد.

بر اساس آخرین تغییرات در حال حاضر روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان، هند، ایران و پاکستان اعضای اصلی سازمان هستند و مغولستان، افغانستان و بلاروس اعضای ناظر این سازمان هستند.

به طور کلی سازمان همکاری شانگهای در حوزه های مختلفی نظیر امنیتی، انرژی، فرهنگی و اقتصادی فعالیت دارد. مسایل امنیتی در آسیای میانه به ویژه تروریسم، جدایی طلبی و افراطی گری عموماً دغدغه اصلی این سازمان محسوب می‌شود.

نشست اخیر سران سازمان همکاری شانگهای در سمرقند ازبکستان برگزار شد. این اجلاس توجه بین المللی را دوره تحلیلگر حرفه ای بورس به خود جلب کرد زیرا در زمان خاصی برگزار شد. چگونه می توان اهمیت سفر شی جین پینگ رئیس جمهور چین به آسیای مرکزی را تفسیر کرد؟ چرا سازمان همکاری شانگهای به الگویی از همکاری موفق منطقه ای تبدیل شده است؟

در این مطلب نظر چهار کارشناس از روسیه و کشورهای آسیای مرکزی در مورد سازمان همکاری شانگهای و سفر رئیس جمهور چین به آسیای مرکزی آورده شده است:

«آنتون بوگاینکو»: آسیای مرکزی و چین علاقه مند به توسعه منافع مشترک هستند و آشفتگی جهانی کنونی هر دو طرف را به همکاری نزدیک تر با یکدیگر سوق داده است

«آنتون بوگاینکو»، کارشناس ارشد برنامه مطالعات چینی و آسیایی در موسسه اقتصاد و سیاست جهانی در قزاقستان گفت: سفر شی جین پینگ رئیس جمهور چین به آسیای مرکزی در حالی انجام می شود که تغییرات قابل توجهی در فضای سیاسی و حوزه اجتماعی-اقتصادی کشورهای منطقه در حال وقوع است. آسیای مرکزی و چین علاقه مند به توسعه منافع مشترک هستند و آشفتگی جهانی کنونی هر دو طرف را به همکاری نزدیک تر با یکدیگر سوق داده است.

قزاقستان جایی است که رئیس جمهور شی جین پینگ برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ طرح یک کمربند یک جاده (BRI) را پیشنهاد کرد. نظر رهبری قزاقستان در مورد نتایج همکاری تحت طرح یک کمربند یک جاده مثبت است. قزاقستان سودهای قابل توجهی از شرکت در طرح یک کمربند یک جاده دریافت کرده است. ارتباط با چین با تقویت صنعت تولید، تنوع اقتصادی را افزایش داده است. تنوع صادرات قزاقستان نیز از طریق عرضه کالاهای غیرنفتی به بازار چین از فولاد نورد و سنگ معدن گرفته تا محصولات کشاورزی افزایش یافته است. با کمک سرمایه گذاری چینی، مقامات قزاقستان به توسعه استان های کمتر توسعه یافته اقتصادی می پردازند.

«اولگ ایوانف»: جهان چندقطبی در حال تحول دارای یک ستون قوی غیر غربی به نام سازمان همکاری شانگهای است که جامعه جهانی می تواند بر آن تکیه کند

«اولگ ایوانف»، معاون بخش بین المللی و امنیت ملی آکادمی دیپلماتیک مسکو نیز گفت: سازمان همکاری شانگهای همکاری و امنیت گسترده ای را بر اساس منافع مشترک و قوانین بین المللی ترویج می کند. بنابراین، کشورهای دوره تحلیلگر حرفه ای بورس همسایه سازمان همکاری شانگهای با پیوستن کشورهای بیشتری به این سازمان، احساس خطر نمی کنند. تمایل کشورهای بیشتری برای عضویت در سازمان نشان می دهد که سازمان روز به روز جذاب تر و در حال رشد است.

سازمان همکاری شانگهای یک نمونه واضح از نهادهای موفق جامعه بین المللی است که در آن کشورهای مختلف زمینه مشترکی برای همکاری های متقابل سودمند پیدا می کنند. اجلاس سازمان همکاری شانگهای مطمئناً گواه روشنی خواهد بود که جهان چندقطبی در حال تحول دارای یک ستون قوی غیر غربی است که جامعه جهانی می تواند بر آن تکیه کند.

«شرادیل باکتیگولوف»: همکاری های بین المللی مبتنی بر نهادهای چندجانبه است و سازمان همکاری شانگهای الگویی از همکاری موفق منطقه ای است

«شرادیل باکتیگولوف»، تحلیلگر سیاسی مستقل مستقر در بیشکک قرقیزستان در این ارتباط گفت: همکاری های بین المللی مبتنی بر نهادهای چندجانبه است و سازمان همکاری شانگهای الگویی از همکاری موفق منطقه ای است. سازمان همکاری شانگهای توانسته است کشورهایی را با کدهای فرهنگی و تمدنی متفاوت و رهنمودهای سیاست خارجی متفاوت و الگوهای توسعه ملی متحد کند. در یک دوره تاریخی کوتاه، سازمان همکاری شانگهای راه درازی را پیموده است و به عنصری جدایی ناپذیر از نظم جهانی سیاسی و اقتصادی مدرن تبدیل شده است.

سازمان همکاری شانگهای همه تصمیمات را بر اساس اجماع اتخاذ می کند. مهم نیست قلمرو یا اقتصاد این یا آن کشور چقدر بزرگ است. موضوع، حسن نیت برای همکاری متقابل در زمینه طیف وسیعی از مسائل دنیای واقعی است. سازمان همکاری شانگهای رویکردهای مثبت و با حسن نیت را معرفی می کند. ارزش‌های انسانی، پایگاه حقوقی بین‌الملل مستحکم، روابط خوب بین کشورها، روابط خوب بین مردم نمونه‌هایی از رویکردهای حسن نیت است. بنابراین سازمان همکاری شانگهای فرصت های جدیدی را برای همه کشورهای ذینفع در جهت بهره مندی متقابل از رشد اقتصادی فراهم می کند و هیچ یک از کشورهای عضو به دیگری دیکته نمی کنند که چه کاری باید انجام شود.

«فرخد تولیپوف»: سازمان همکاری شانگهای می تواند سهم مهم و ملموس خود را در کاهش مناقشات با تقویت صلح و امنیت در منطقه ایفا کند.

«فرخد تولیپوف»، مدیر موسسه تحقیقاتی غیردولتی کاروان دانش تاشکند، ازبکستان نیز معتقد است که سازمان همکاری شانگهای می تواند سهم مهم و ملموس خود را در کاهش مناقشات با تقویت صلح و امنیت در منطقه با مسئولیت خود ایفا کند.

به عنوان مثال، دو عضو سازمان همکاری شانگهای - هند و پاکستان - بر سر کشمیر درگیر هستند. اگر سازمان همکاری شانگهای از نظر استراتژیک بتواند واقعاً به کاهش این اختلاف ارضی کمک کند، نمونه ای قوی برای سایر کشورها و مناطق در برخورد با مسائل مستعد درگیری خواهد بود.

علاوه بر این، سازمان همکاری شانگهای برای اجرای پروژه های متعدد در زمینه فعال سازی همکاری ها در زمینه های سیاسی، اقتصادی، تجاری، فرهنگی- بشردوستانه و غیره موقعیت بهتری دارد. سازمان همکاری شانگهای از بدو تأسیس خود به عنوان یک مجمع برای بسیج کشورهای عضو برای همکاری چند وجهی عمل کرده است.

ما می‌توانیم استدلال کنیم که این سازمان می تواند به پرورش و آماده‌سازی محیطی برای آنچه که امروز ابتکار یک کمربند یک جاده (BRI) نامیده می‌شود، کمک کند. به عبارت دیگر، روح سازمان همکاری شانگهای در پس زمینه طرح یک کمربند یک جاده قرار دارد و موفقیت دومی تا حد زیادی با موفقیت و کارایی اولی مرتبط خواهد بود.

نفت به بالای ۹۲ دلار رسید

نگرانی در مورد افزایش نرخ بهره آمریکا که با کاهش رشد اقتصادی موجب کاهش تقاضا برای سوخت در بزرگ‌ترین مصرف کننده نفت جهان خواهد شد، قیمت نفت در معاملات امروز افزایش یافت.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز، به علت نگرانی در مورد افزایش نرخ بهره آمریکا، در این هفته برای مقابله با تورم که رشد اقتصادی را کاهش خواهد داد و به دنبال آن تقاضا برای سوخت در بزرگ‌ترین مصرف کننده نفت کم خواهد شد، قیمت نفت در معاملات امروز افزایش یافت.

هر بشکه نفت با ۷۹ سنت افزایش ۹۲.۷۹ دلار فروخته شد و هر بشکه نفت خام آمریکا با ۲۹ سنت افزایش ۸۶.۰۲ دلار فروخته شد.

دلار در معاملات امروز در آستانه برگزاری نشست بانک های مرکزی در سراسر جهان، کمتر از بالاترین میزان دو دهه اخیر خود باقی ماند. احتمالا بانک مرکزی آمریکا یک افزایش ۰.۷۵ درصدی دیگر در نرخ بهره برای مقابله تورم اعمال خواهد کرد.

هرچه ارزش دلار بالاتر باشد، قیمت کالاهایی مانند نفت برای خریداران مالک ارزهای دیگر گران می شود و انتظار افزایش نرخ بهره سبب تقویت نگرانی ها در مورد بروز رکود در جهان شده است.

تینا تنگ، تحلیلگر بازارهای سی ام سی گفت: «قیمت نفت از نیمه ماه ژوئن روند کاهشی به خود گرفت و به طور کلی نگرانی در مورد رکود و کندی رشد اقتصادی در چین نیز هنوز عوامل اصلی روند کاهشی قیمت نفت است.»

درحالی که سایر کشورها در حال افزایش نرخ بهره هستند، چین، دومین مصرف کننده نفت در جهان امروز، نرخ بهره خود را تغییر نداد زیرا تلاش می کند با تضعیف ارزش یوآن، رشد اقتصادی آشفته خود را تقویت کند.

ادوارد مویا، تحلیلگر بازار نفت گفت، نگرانی در مورد سیاست‌های انقباضی شدید بانک مرکزی هنوز عامل اصلی نگرانی‌ها برای «تضعیف سریع اقتصاد جهان» است و بر قیمت نفت فشار کاهشی وارد می‌کند.

کدام اعضای قدیم مجمع در دوره جدید حضور ندارند؟

در این خبر به توضیحاتی درباره اینکه کدام اعضای قدیم مجمع در دوره جدید حضور ندارند؟ پرداخته شده است.
به گزارش صفحه اقتصاد، بررسی تفاوت‌های اعضای دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام که امروز ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ منصوب شدند، با دوره قبل، نشان می‌دهد که آقایان حجت‌الاسلام والمسلمین اراکی، عباسعلی کدخدایی، علی اکبر احمدیان، کمال خرازی و محمد مخبر به اعضای مجمع تشخیص مصلحت اضافه شده‌اند.
همچنین نام افرادی مانند آیات جنتی، امامی کاشانی، موحدی کرمانی و آقایان حسن روحانی و علی‌ اکبر ناطق نوری در بین اعضای جدید حضور ندارند.
همچنین از بین اعضایی که در ۲۳ مرداد ۹۶ حکم گرفته بودند، افرادی مانند آیت‌الله هاشمی شاهرودی،آیت‌الله ابراهیم امینی نجف‌آبادی، آیت‌الله محسن مجتهد شبستری، و آقایان سیدمحمد میرمحمدی و سیدحسن فیروزآبادی درگذشته‌اند.
آقایان رئیسی و قالیباف و اژه‌ای که پیش از این جزو اعضای حقیقی بودند در این دور به عنوان روسای قوای سه‌گانه و به صورت حقوقی در مجمع تشخیص عضویت دارند. امّا آقای حسن روحانی که پیش از دوره ریاست‌جمهوری خود به عنوان عضو حقیقی در این مجمع حضور داشت، در میان نام‌های جدید دیده نمی‌شود.

تحلیلی بر مسابقات کشتی آزاد 2022 بلگراد صربستان

مسابقات کشتی آزاد مردان 2022 بلگراد صربستان در‌حالی تمام شد که کشتی‌گیران آزاد‌کار ایران با دو نشان طلا در اوزان 65 و 97 کیلوگرم و سه نشان نقره در اوزان 61 و 79 و86 کیلوگرم و دو نشان برنز در اوزان 74 و 125 کیلوگرم به کار خود پایان دادند.

مصطفی سلطانی‌ورزقانی: مسابقات کشتی آزاد مردان 2022 بلگراد صربستان در‌حالی تمام شد که کشتی‌گیران آزاد‌کار ایران با دو نشان طلا در اوزان 65 و 97 کیلوگرم و سه نشان نقره در اوزان 61 و 79 و86 کیلوگرم و دو نشان برنز در اوزان 74 و 125 کیلوگرم به کار خود پایان دادند. این مهم در حالی رقم خورد که ما از 9 وزن صاحب هفت مدال شدیم و کشتی‌گیران ایرانی در هفت وزن روی سکو ایستادند و شاید با کمی تدبیر از سوی کادر فنی و خود کشتی‌گیران، هم رنگ مدال‌ها بهتر می‌شد و هم تعداد مدال‌ها بیشتر، به‌هر‌حال نتایج این دوره از مسابقات نشان از روند رو‌به‌رشد در کشتی آزاد دارد. این دوره از مسابقات با وجود غیبت تیم روسیه از سطح بالایی برخوردار بود. از آموزه‌های این دوره از مسابقات می‌توان به موارد آمادگی جسمانی و آنالیز و تاکتیک‌های کشتی‌گیران ایران اشاره کرد.

1- آمادگی بدنی: اکثر کشتی‌گیران کشور‌ها با آمادگی بدنی خوب راهی این دوره از مسابقات شده بودند اما تیم آمریکا به لحاظ قوای جسمانی نسبت به تمام کشتی‌گیران کشور‌های دیگر بالاتر بود و این آمادگی فراتر از حد انتظار بود و این نکته بحث‌برانگیز است؛ چرا‌که میانگین سنی تیم آمریکا نسبت بقیه تیم‌ها بالاتر است و با کمی تأمل بر این گواه جردن باروز 34‌ سال، تیلور 32 سال، کایل داک 31 سال و اسنایدر و جیدن کاکس 27 سال دارند. جردن باروز چهار سال پیش و تیلور سه سال پیش قصد خداحافظی داشتند. می‌دانیم کشتی‌گیری که قصد خداحافظی دارد، معمولا به لحاظ بدنی دیگر توان تمرینات و مسابقات فشرده را ندارد اما این دو کشتی‌گیر به‌خصوص امسال از سال‌های قبل به لحاظ بدنی و تنفسی از تمام حریفان جوان خود و حتی نسبت به جوانی‌های خود از آمادگی بدنی بالاتری برخوردار بودند. اینکه آمریکایی‌ها آیا از علم تغذیه یا از مکمل‌های بهتری برخوردار هستند که توان جسمانی و سطح هوشیاری و جنگندگی‌شان را تا این حد بالا می‌برد و در بدن‌سازی‌های خود از چه متد‌ها و روش‌هایی بهره می‌گیرند که این‌چنین از بقیه کشور‌ها جلوتر هستند. باید نیم‌نگاهی نیز به کشتی‌گیران ژاپنی انداخت؛ به‌خصوص وزن 61 کیلوگرم هیگوچی و 70 کیلوگرم ناریکانی که به لحاظ بدنی و هوشیاری سطح بالایی از آمادگی جسمانی را در کشتی‌هایشان به نمایش گذاشتند و از کشتی‌گیران ایرانی نیز رحمان عموزاد در 61 کیلو و کامران قاسم‌پور از بقیه به لحاظ آمادگی جسمانی بالاتر بودند؛ هرچند تیم ایران به‌جز چند کشتی‌گیر مابقی به لحاظ آمادگی جسمانی در حد خوب بودند‌ اما در کل تیم آمریکا در این آیتم یک سر‌و‌گردن بالاتر نشان داد و این یکی از عوامل کلیدی موفقیت در قهرمانی تیم آمریکا بود.

2- آنالیز و ارائه تاکتیک و پلن اجرا‌ در کشتی: آنالیز در کشتی تبدیل به علم روز شده و کشتی‌گیری که بدون آنالیز پا به میدان مسابقات بگذارد، دوره تحلیلگر حرفه ای بورس احتمال موفقیت و قهرمانی‌اش کم است. فرایند آنالیز حریف چه در دفاع و چه در حمله باید در قالب تاکتیک‌هایی روی تشک کشتی در حین مسابقه پیاده‌سازی شود و از همه مهم‌تر داشتن پلن اجرائی است؛ اینکه با چه برنامه‌ای می‌توان بر حریف پیروز شد. ما در این مسابقات در برخی از کشتی‌های حساس در نیمه‌نهایی و فینال، هر‌چند تیم فنی و مربیان زحمتکش، آنالیزی از حریفان داشتند اما در اجرا بعضا با یک سناریو و پلن، کشتی‌گیر را راهی مسابقه می‌کردند که با تغییر برنامه حریف کشتی‌گیرانمان را غافلگیر و سر‌درگم می‌کردند.

وزن 57 کیلوگرم، علیرضا سرلک: در یک کشتی بسیار ضعیف رقابت را با اختلاف به حریف نه‌چندان آشنا از کشور چین واگذار کرد و با همان کشتی اول از گردونه مسابقات کنار رفت. به گفته مربی تیم آنالیزی از این حریف چینی نشده بود. دست‌کم‌گرفتن حریف چینی، ضربه جبران‌ناپذیری به لحاظ امتیازی به تیم وارد کرد.

وزن 61 کیلوگرم، رضا اطری: در کشتی‌هایش هم خوب زیر می‌گرفت، هم دستانش به‌خوبی کار می‌کرد و هم خوب زیر و امتیاز به حریفان می‌داد و در‌نهایت در پایان کشتی امتیاز‌های برتری را با یک زیر‌گیری یا پیش‌انداز حریف و خاک‌کردن به دست می‌آورد و پیروز میدان می‌شد. برنامه او در چهار کشتی خود تا رسیدن به فینال این بود و این کار را خیلی پخته و با برنامه انجام داد اما در فینال هر‌چند حریف ژاپنی هیگوچی در تمام کشتی‌هایش بسیار مقتدر ظاهر شد اما رضا اطری باز با همان برنامه می‌خواست کشتی بگیرد اما این بار او در همان دو دقیقه، کار را تمام کرد و با یک زیر و یک فیتیله‌پیچ و دوباره یک زیر سریع و خاک و دو فن دیگر در خاک رضا اطری را چند بار به پل زد و کشتی را 10 بر صفر کرد. در این کشتی انگار رضا اطری هیچ‌گونه تاکتیک و برنامه‌ای برای مبارزه نداشت؛ چه در دفاع چه در حمله و درنهایت کشتی را یک‌طرفه آن‌هم در فینال واگذار کرد.

- وزن 65 کیلوگرم رحمان عموزاد: تاکتیک او در این دوره از مسابقات مبتنی بر زیر کتف زدن‌ها و به موقع خالی‌کردن حریف از چپ و راست و در نهایت اجرای پیش‌انداز و درخاک‌نشاندن حریفان به طور متناوب، او در این کار از تبحر خاصی بهره‌مند است و تاکتیک دیگر او در هنگام جداشدن از حریف زیرهای از سر پایین و نشسته دوخم بود، این تاکتیک تا کشتی فینال خوب پیش رفت اما در فینال مقابل کشتی‌گیر آمریکایی جان دیاکومیهالیس در تایم اول ناکام بود چراکه کشتی‌گیر آمریکایی با زدن زانو و قوس به طرف مخالف هرگونه حرکتی را از عموزاد خنثی کرده بود اما در تایم دوم او با کارکردن دستان پرتوان خود تمرکز حریف آمریکایی را بر هم زد و با تکان‌های متداوم حریف را از چپ و راست خالی می‌کرد و ضد حمله‌های خوبی را در هنگام خالی‌شدن حریف انجام می‌داد و حریف را در خاک می‌نشاند. اما پلن او در هنگام زیرگیری‌های حریف کنده‌کشی بود که او چون تبحر خیلی بالایی در کنده‌کشی ندارد در این مسابقه دو بار اقدام کرد که در بار دوم در حالت ضربه فنی قرار گرفت که با جسارت از این مخمصه گریخت. او باید روی زیردادن‌ها و دفاع بهتر عمل کند. در کل او کشتی‌گیری هیجانی و بیش‌فعال است که اگر نتواند خوب خودش را کنترل کند، در مسابقات بعدی دچار مشکل خواهد شد. اگر او بتواند پلن‌های دیگری در زیرگیری به سبک محمد طلایی، اکبر فلاح و دبیر به‌خصوص میانکوب‌های ساده و در عین حال حرفه‌ای علیرضا دبیر را داشته باشد، آن‌گاه کشتی‌گیری حرفه‌ای خواهد بود.

-وزن 74 کیلوگرم یونس امامی: او در سه کشتی خود تا مرحله نیمه‌نهایی با تاکتیک مناسب در زیرگیری، حریفان خود را توانست شکست دهد اما در نیمه‌نهایی در دیدار مقابل حریف نام‌آشنای خود کایل داک در اکثر زیرگیری‌ها موفق بود اما در ادامه با تعلل نمی‌توانست فنون میانکوب‌ها را اجرا کند و در دو زیرگیری خوب، با تعلل بیش از حد کایل داک توانست پاهای خود را از دستان امامی در بیاورد. چه بسا در یکی از این زیرگیری‌ها می‌توانست حتی حریف را از منطقه زوم تشک بیرون ببرد و با همان یک‌امتیازی که کسب می‌کرد به دیدار فینال می‌رفت. مربیان باید روی این پلن از کشتی در مواقعی که نیاز به یک امتیاز است کشتی‌گیر را متوجه کنند که در این گونه مواقع بهتر است به جای خاک‌کردن حریف یا به پشت رفتن، حریف را به بیرون تشک هل دهند. یونس امامی با کمی درایت و حرفه‌ای‌گری می‌توانست حتی مدال طلا را کسب کند. البته عیار کشتی‌گیران این وزن موقعی مشخص می‌شود که سیداکف روسی هم باشد. جایش خالی.

وزن 79 کیلوگرم، محمد نخودی: او تا رسیدن به فینال تاکتیک مشخصی نداشت و برای خودش و به سبک خودش کشتی گرفت. نخودی در سه مسابقه خود بیش از 10 زیر یک‌خم به حریفان داد و امتیازات زیادی از دست داد، هرچند خود نخودی در زیرگیری‌ها و رفت و برگشت‌ها بهتر از حریفان عمل کرد اما کشتی‌هایش چنگی به دل نمی‌زد و در فینال همان‌طورکه پیش‌بینی می‌شد با این تاکتیک حتما مغلوب جردن باروز شود که دیدیم او باز به راحتی دوخم سرپا شد و در زیرگیری هیچ‌گاه نتوانست به پاهای باروز برسد. انگار او باز پلنی در این کشتی مثل سال گذشته در فینال نروژ مقابل این حریف نداشت. بیش از پنج کشتی‌گیر به دفعات، 15 بار به جردن باروز باخته‌اند و تمام تاکتیک‌ها و پلن‌های تیم مربیگری طی یک دهه گذشته نتوانسته است راهکاری برای پیروزی داشته باشد، شاید وقتی دیگر شاید هم با بازنشستگی باروز.

دو خبر تحلیلی و ویژه امروز جمعه اول مهرماه 1401

از 8 برابر کردن قیمت مسکن تا طعنه به مسکن مهر و نهضت ملی مسکن!
روزنامه حامی وزیر اشرافی راه و شهرسازی در دولت سابق، در تیتری کنایه‌آمیز علیه طرح نهضت ملی مسکن نوشت: «آپارتمان‌های لاکچری سهم خودشان، کوره‌های آجرپزی، شن‌های روان و بیابان سهم مردم!»
«آفتاب یزد» در گزارشی از یزد نوشت: «نهضت ملی مسکن؟! چی هست؟» این را یکی از بنگاه‌های معاملات املاک می‌گوید و ادامه می‌دهد: «این حوالی زمین از متری ۳۰ میلیون تومان آغاز می‌شود، بسته به متراژ و موقعیت و شرایط خریدار و فروشنده گاهی تا ۴۰ و ۴۵ هم بالا می‌رود.» برای او توضیح میدهم که «نهضت ملی مسکن» همان قول انتخاباتی «رئیسی» است که قرار شـد هر سال «یک میلیون واحد مسکونی» بسـازد و تحویل دهد. قرار شده به کسانی خانه تعلق بگیرد که هیچ‌وقت- از یک زمانی به بعد- زمین و یا خانه به نام‌شان نبوده است.»
می‌گوید: «حالا چـــرا در گرانترین جای یزد دنبال چنین سـوژه‌ای می‌گردی؟»
می‌گویم: «شنیده‌ام این حوالی دارند تحت عنوان «نهضت ملی مسکن» «آپارتمان‌سازی» می‌کنند.»
می‌خندد- تقریبا بلند بلند – و می‌گوید: «عجب دولت دست و دلبازی که زمین متری سـی- چهل میلیون تومان را مفت و مجانی می‌دهد مردم! کجا است صد متر هم من بگیرم!؟»
احساس می‌کنم دستم ‌انداخته، به بنگاه‌های املاک دیگر هم سر می‌زنم یعنی باید مطمئن شــوم این حوالی، اوضاع و احوال مسکن و ملک در چه حد و حدودی است.
یکی دیگر از املاکی‌ها، حرف‌های عجیبی می‌زند. برخلاف نفر قبلی، هم از شعار «هر سال یک میلیون مسکن» دولت رئیسی باخبر بود هم خبر داشت همین حوالی دارند به عنوان «نهضت ملی مسکن، آپارتمان‌‌سازی می‌کنند و هم می‌دانست که همین یکی نیست و قرار است مجتمع‌های دیگری هم ساخته شود!
از آن منطقه مرفه‌نشین فاصله می‌گیرم و در دیگر مناطق شهر یزد، زمین‌های در نظر گرفته شـده برای «نهضت ملی مسکن» را بررسی می‌کنیم. یکی دو مجتمع در بلوار مدرس البته با فاصله‌ای قابل تامل! یکی از ساکنان این مناطق می‌گوید: «ای کاش حالا که می‌خواهند خانه بسازند در موقعیت‌های بهتری دست به کار می‌شدند نه مماس با بیابان!»
همان حوالـى مدرس البته مجتمعی ۲۰۰ واحدی در حال سـاخت و تقریبـا رو به اتمام اسـت که موقعیت بدی نـدارد. از قیمت زمین که پرسیدم گفتند بین ۵ تا ۹ میلیون تومان و ایـن یعنی هنوز ۲۰-۳۰ میلیـون تومان بـا زمین آن مجتمع خیلـی خاص تفاوت قیمت دارد. بلوار نواب صفوی نیز از دیگر مناطقی است که دارند با سرعت «نهضت ملی مسکن» را دنبال می‌کنند، آنجا نیز زمین قیمت سرسام‌آوری ندارد و خرید زمین برای قشر متوسط و متوسط به پایین اگرچه سخت است اما ناممکن نیست!
آزادشهر از مناطق دیگری است که به گفته یکی از دست‌اندرکاران، با وجود ساخت، متقاضی ندارد! می‌پرسم: چرا؟ می‌گوید: مکانی که در نظر گرفته‌اند خیلی درخور توجه نیست بالاخره خانه یک کالای سرمایه‌ای است و هر که می‌خواهد زیر بار وام بدهی برود لابد به آینده و سرمایه‌ای که دارد نیز فکر می‌کند.
از بین تمام پروژه‌هایی که برای طرح نهضت ملی مسکن در نظر گرفته شده، موقعیت پروژه مهریز، سرعت و نوع ساخت و تلاش برای به موقع تحویل دادن حائز اهمیت و قابل تامل است.
واحدهای احداثی در مهریز شاید در سطح کشور جزو اولین خانه‌هایی بود که به متقاضیان تحویل داده شد و تقریبا مردم را که اصلا امیدی به خانه دار شدن نداشتند را امیدوار ساخت. تا لحظه تهیه این گزارش، ۱۷۴ واحد تحویل متقاضیان شـده و به قول معـروف؛ زندگی در آن جریان دارد!
تیتر و گزارش خرده‌گیرانه و طعنه‌آمیز روزنامه زنجیره‌ای در حالی است که این روزنامه به هنگام مدیریت وزیر اشرافی و مزخرف خواندن مسکن مهر و افتخار به نساختن مسکن، هیچ اعتراض درخوری نشان نمی‌داد. اما همین روزنامه لابلای صفحات اقتصادی خود در یک تیتر کوچک و حاشیه‌ای نوشته است: «قیمت مسکن در دولت قبل، 8 برابر جهش پیدا کرد».

آمریکا فهمید که نمی‌تواند با رئيسی گردنکشی کند
یک چهره غربگرا می‌گوید: آمریکا نمی‌خواست به رئيس‌جمهور ایران ویزا بدهد اما چون نمی‌خواست ایران را سر لج بیندازد، ویزا داد.
روزنامه آرمان از قول علی بیگدلی نوشت: «وزارت امور خارجه آمریکا تحت فشار کنگره و سازمان‌های امنیتی آمریکا حاضر نبود به ایشان ویزا دهد. منتها بنا به ملاحظاتی که از جمله این مذاکرات همین مذاکرات برجامی بود و آمریکا نمی‌خواست که ایران را سر لج بیندازد، بالاخره به ایشان ویزا داد. آقای رئیسی هم در شرایط نه‌چندان مطلوبی به‌خاطر حادثه‌ای که برای مهسا امینی رخ داده، این سفر را شروع کرده است. فضای داخلی ایران و تا حدودی هم فضای بین‌المللی نسبت به این حادثه ملتهب است، قطعا در سفر ایشان هم این حادثه بسیار موثر خواهد بود. حالا صحبت بر سر این است که چطور این ویزا داده شده؟! و بحثی است که احتیاج به گفت‌وگوی بیشتر دارد ولی آمریکا به‌خاطر اینکه فضای خودش را با ایران دچار کدورت بیشتری نکند، تن به این کار داد. ولی قطعا فضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد هم به‌خاطر این مسئله، به نفع آقای رئیسی نخواهد بود.»
وی می‌افزاید: «اینکه ایشان در چه زمینه‌ای در مجمع صحبت خواهند کرد، به نظر می‌رسد که باید در مورد برجام، مسئله اوکراین و مسائل منطقه‌ای اظهارنظر کنند ولی اینکه تا چه اندازه بتوانند در این سفر موفق باشند، جای ابهام دارد. در حقیقت وقتی رؤسای‌جمهور به مجمع عمومی می‌روند هم از موفقیت‌هایشان صحبت می‌کنند و هم برنامه‌های آینده‌شان در ارتباط با پیشرفت‌های اقتصادی و توسعه سیاسی‌شان با کشورهای دیگر را مطرح می‌کنند که چه فرمول‌ها و شیوه‌هایی را در پیش بگیرند. از اینکه سخنرانی ایشان روی چه محورهایی خواهد بود، بی‌اطلاع هستم. اما به شکل سنتی اعتبار رئیس یک کشوری که به مجمع عمومی می‌رود، بستگی به سطح ملاقات‌هایی دارد که با رؤسای سایر کشورها انجام می‌دهد و امیدواریم که رئیس‌جمهور ما هم بتواند در یک سطح رضایت‌بخشی با رؤسای کشورهای دیگر ملاقات داشته باشد. هرچند یک مقدار بعید به نظر می‌رسد و الان قابل پیش‌بینی نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد. در طول 43 سال گذشته تنها دو رئیس‌جمهور بودند که امکان ملاقات با رؤسای‌جمهور آمریکا را داشتند. آقای خاتمی که امکان وقوع ملاقات با کلینتون را داشت ولی صورت نگرفت. آقای روحانی هم می‌توانست با اوباما ملاقات کند که آن هم صورت نگرفت و این خصومت ما همچنان دیرینه باقی ماند و نتوانستیم به این وضعیت خاتمه دهیم».
درباره این اظهارات گفتنی است 1- آمریکا صرفا میزبان مجمع عمومی سازمان ملل است و نمی‌تواند در این زمینه گردنکشی کند. تنها نوبتی که آمریکا جرئت کرد گروکشی بکند، بلافاصله پس از اجرای برجام و در دوره مستقلا ماه عسل بود که دولت اوباما، به حمید ابوطالبی (معاون سابق دفتر روحانی) ویزا نداد و نگذاشت او به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل، به نیویورک برود.
2- تحلیلگر غربگرا در حالی سکته مهسا امینی هنگام احضار به پلیس را به عنوان ابزار فشار آمریکا و غرب بزرگنمایی می‌کند که سالانه بیش از هزار نفر در آمریکا نه در اثر احضار به پلیس و سکته، بلکه به شکل عمدی در کف خیابان کشته می‌شوند.
3- آقای به اصطلاح تحلیلگر سعی می‌کند مثلاً دست رئیس‌جمهور را در این سفر خالی نشان دهد. و حال آنکه کارنامه دولت آقای رئیسی، نماد شکست خفت‌بار فشار حداکثری آمریکا به عنوان شدیدترین تحریم‌های تاریخ است. ایران نه تنها در مقابل این فشار از پا در نیامد بلکه در بسیاری از شاخص‌های اقتصادی (به اذعان مراکز غربی مثل صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی) توانسته در مسیر رشد قرار بگیرد و شرایط اقتصادی به مراتب بهتری را نسبت به سال‌های 1397 تا 1400 تجربه کند. عبور از معضل برجام و گسترش دیپلماسی اقتصادی و سیاسی به‌ویژه در آسیا، اوراسیا، آمریکای لاتین، عضویت در پیمان شانگهای و گسترش شرکای تجاری بخشی از این موفقیت‌هاست.
4- صرف ملاقات سران کشورها، به خودی خود آورده‌ای برای کشورها ندارد. برعکس برخی از ملاقات‌ها در سال‌های گذشته در حالی در سازمان ملل انجام می‌شد، که طرف غربی دائماً تحریم‌ها و فشارها را بر ایران بیشتر می‌کرد. چنان که مثلاً حد فاصل سال‌های 1397 تا 1400، کمیت و کیفیت تحریم‌ها در حد انفجاری افزایش پیدا کرد، در حالی که مثلاً سران برخی دولت‌های اروپایی به آقای روحانی لبخند هم می‌زدند وعده هم می‌دادند.
5- در موضوع حاضر ملاقات با مقامات آمریکایی، حتی آقای روحانی هم به بیهودگی این ملاقات‌ها و مذاکرات اذعان داشت چنان که دوبار اظهار داشت: «کشورها مگر دیوانه‌اند با شما مذاکره کنند؟ شما به مذاکره‌ای که به تأیید سازمان ملل ]قطعنامه 2231 شورای امنیت[ رسیده، پایبند نیستید» و «در رابطه با آمریکابدون آنکه از تمامی تحریم‌ها دست بردارد، شاهد هیچ تحول مثبتی نخواهیم بود. بدون این اقدام قفل باز نمی‌شود. ما دنبال عکس نیستیم؛ این که کسی بخواهد با روحانی عکس بگیرد، امکان‌پذیر نیست، مگر آن که از تمام تحریم‌ها دست بردارند.
6- و سرانجام آن که جناب کارشناس، صرف ملاقات با مقامات آمریکایی را موجب رفع خصومت وانمود می‌کند و حال آن که مقامات کشورهای متعددی با مقامات آمریکایی ملاقات کردند، اما این موجب خیانت و عهدشکنی و خنجر از پشت زدن آمریکا نشد.